Гісторыі камінг-аута беларусаў і беларусак
11 кастрычніка TG House сумесна з “Журналістамі за талерантнасць” сабралі беларускую ЛГБТК+ супольнасць у Варшаве, каб разам адчуць еднасць, радасць і сяброўскую атмасферу.
Больш за 30 чалавек сабраліся ў бяспечнай прасторы каб расказаць свае гісторыі камінг-аўту, падзяліцца ідэямі развіцця ЛГБТК+-супольнасці ў эміграцыі, паўдзельнічаць у актыўнасцях. І, вядома ж, паесці шашлыкоў і пабыць сярод сваіх.
Вось гісторыі беларусаў, якія падзяліліся сваімі камінг-аўтамі:
“Роўна 10 год назад, мой першы хлопец, які жыў у іншым горадзе, прыехаў да мяне ў Наваградак з Маладзечна на выходныя. Я сказаў маме, што прыедзе мой сябр.
Калі ён паехаў назад, мама сама падышла да мяне і з усмешкай кажа: “Вы ж не проста сябры, праўда?” “Праўда, адказаў я.”
Яна сказала, што адразу ўсё зразумела па нашых позірках і паводзінах. Напрыклад: ён аддаў мне са сваёй талеркі брокалі, бо ведаў, што я яго люблю.
Па такіх «дробязях» мама ўсё і зразумела
Усё прайшло лепей, чым я думаў. Люблю свою маму, бо яна любіць і прымае мяне.”
***
Первый каминг-аут был возрасте 19 лет перед давней подругой
Я видел, что у неё есть ко мне чувства и решил прояснить ситуацию. Всё прошло довольно спокойно и просто. Она лишь сказала: «Они забирают лучших».
Более серьёзный каминг-аут снова был перед подругой. Мы познакомились в 17 лет.
Она даже числилась моей девушкой
Однажды, спустя полгода такой дружбы она спросила, что у нас: мы встречаемся или дружим? Тогда я не нашёл в себе силы признаться и сказал, что дружим.
Мы продолжили общаться и действительно стали лучшими друзьями. Я стал свидетелем у неё на свадьбе, крестным их ребёнка. Только через 8 лет я всё рассказал. Она плакала.”
***
Мой каминг-аут прошел смешанно
Часть окружения спокойно смогла это принять, часть – нет. Были, как и негативные ситуации, так и положительные. В основном принятие было от людей, от которых этого не ожидалось вовсе. Так меня приняли все одногруппники, преподаватели и декан в университете (мой переход выпал как раз на время обучения в университете).
Со стороны близких родственников вопрос стоял сложнее
Кто-то однозначно реагировал негативно, применяя различные формы давления и унижения. Кто-то принимал частично (вероятно, людям требовалось больше времени, чтобы привыкнуть, попытаться понять).
По крайней мере, были в семье люди, которые пытались это понять, но негативные аспекты исходили больше из-за какой-то обеспокоенности касательно моего здоровья, будущего и социализации после перехода.”
***
Когда я сказала родителям, что я транс-девушка, мама сначала решила, что я шучу
Посмеялась, сказала: «Ой, ну ты совсем уже со своими приколами». Когда я стала настаивать, она поняла, что это не шутки. И сразу пошла жаловаться отцу на меня.
Батя долго молчал, а потом спросил: «А это типа надолго?» Я ответила: «Ну, надеюсь, навсегда». Он кивнул и сказал:
«Главное, чтоб не отрезал себе ничего»
Я на это промолчала. Еще две недели потом мама мне компостировала мозги, а потом вдруг принесла свой старый яркий свитер: «Вот, померяй, он тебе теперь больше подойдёт». И вот так, между трэшем и свитером, у меня случился мой каминг-аут.
Правда мисгендерят до сих пор, но мама старается еще называть правильно, а бате так совсем пофиг, он называет меня по-старому.”
З гісторыі свята
Гісторыя дня камінг аўта (дабравольнага прызнання сваёй негетэранарматыўнасці перад людзьмі), бярэ пачатак ў ЗША, у 1988 годзе.
Першапачатковая мэта была феміністычная і гамасэксуальная ідэя высвабаджэння асобы, а таксама з’яўляляся палітычным жэстам барацьбы за правы чалавека. Асноўнай думкай было тое, што гамафобія квітнее ў атмасферы невуцтва і маўчання, а калі бы людзі даведваліся, што іх блізкія і родныя людзі не з’яўляюцца гетэранарматыўнымі. Гамафобіі і рэпрэсіўных дзеянняў ў іх бок мусіла стаць меней.
Прайшло некалькі дзесяцігоддзяў. Шматлікія зоркі заяўлялі пра сваю негетэранарматыўнасць на ўвесь свет, на квір тэматыку здымалі фільмі, пісалі кнігі і навуковыя працы. Але для кожнай персоны працэсс камінг аўта заўсёды з’яўляееца складаным, не толькі ў сэнсе прызнання перад іншымі, але ў першую чаргу ў прыняцці сябе. Часта гэта падзяляе жыццё чалавека на “да” і “пасля”.
Падпісвайцеся на наш Telegram-канал!
ЛГБТК-міграцыя. Вялікі даведнік па пераездзе ў бяспечную краіну
