(function(m,e,t,r,i,k,a){m[i]=m[i]||function(){(m[i].a=m[i].a||[]).push(arguments)}; m[i].l=1*new Date();k=e.createElement(t),a=e.getElementsByTagName(t)[0],k.async=1,k.src=r,a.parentNode.insertBefore(k,a)}) (window, document, "script", "https://mc.yandex.ru/metrika/tag.js", "ym"); ym(80994535, "init", { clickmap:true, trackLinks:true, accurateTrackBounce:true, webvisor:true });
window.dataLayer = window.dataLayer || []; function gtag(){dataLayer.push(arguments);} gtag('js', new Date()); gtag('config', 'G-WSKG3DJTVD');

Цемнаскуры гей — гутарка пра талерантнасць

время чтения: < 1 мин

У студыю НН завітаў Стэфан Фурманаў. Яму 21 год, нарадзіўся і жыве ў Мінску. Яго маці — габрэйка, бацька — кеніец. Стэфан не хавае, што ён гей.

НН

Хлопец займаўся ў мадэльнай школе Сашы Варламава. Вучыўся ў каледжы кулінарыі, працаваў у вядомых установах горада. Год пражыў у Кеніі, вывучаючы англійскую мову.

8 сакавіка група невядомых на аўтобусным прыпынку аднаго са спальных раёнаў горада абражала яго і пагражала фізічнай расправай. Праз некалькі дзён тыя ж людзі пабілі хлопца, ён трапіў у шпіталь. Стэфан пісаў заяву ў міліцыю, аднак праз месяц справу закрылі.

Міліцыянер, які прыходзіў у бальніцу да Стэфана, сярод іншага, параіў яму падстрыгчыся, маўляў, «праблем менш будзе».

У сацыяльных сетках хлопец часам атрымлівае такія паведамленні:

Цемнаскуры гей — гутарка пра талерантнасць

Цемнаскуры гей — гутарка пра талерантнасць

Цемнаскуры гей — гутарка пра талерантнасць