Яўген Карпавец паходзіць з Мазыра. Там ён быў грамадскім і палітычным актывістам, а яшчэ ён адкрыты гей, які распавёў пра свой ВІЧ-пазітыўны статус. Яўген вымушана з’ехаў з Беларусі і цяпер жыве ў Варшаве. «Штодзень» паразмаўляў з ім пра жыццё на Палессі, змены ў жыцці пасля ад’езду і ці плануе ён вяртацца на радзіму.
Што ты памятаеш пра Мазыр? Якім ён табе бачыцца з Польшчы?
Там цяпер рамонт мазырскага моста адбываецца. Гэта вельмі важнае з таго, што адбываецца. Не ведаю, калі яны яго пабудуюць, але абяцаюць вар’яцкімі тэмпамі рабіць. Чым гэта закончыцца і калі ён можа разваліцца (смяецца).
На жаль, у мяне сувязь са сваякамі цалкам перарваная. Нейкі час мы падтрымлівалі стасункі з Украіны, пасля тут, але цяпер не. І я лічу, што гэта, напэўна, правільна. З майго пункту гледжання, мамы, сястры, каб было бяспечней для іх.
У мяне сяброўка ёсць, і яна мне напісала, што яе знаёмы міліцыянт прапаноўваў ёй угаварыць мяне напісаць паперу, каб сілавікі перасталі терарызаваць маю сястру, маці і бабулю, спынілі шукаць мяне ў іх. Для мяне гэта прызнанне віны. Артыкул 157 ч.1, мне гэты артыкул інкрымініравалі.
А даўно пра гэта вядома?
Яны тады прыйшлі да мяне і сказалі. Мы можам цябе па гэтым артыкуле «пусціць». І яны гэта зрабілі. Артыкул 157, частка першая – гэта непрадастаўленне іншай асобе пра зараджэнне ВІЧ. Мяне гэта глыбока абурае.
У Мазыры пра гэтую праблему пісала мясцовая газета «Жыццё Палесся». Там не было, канечне, прамым тэкстам, што я «ВІЧ-пазітыўны», але ўсе ЛГБТ-прадстаўнікі ведалі ці здагадваліся, што ў мяне ВІЧ. Я ўсім ім казаў, таму інкрымініраваць гэты артыкул мне смешна.
Калі ты на «Белсаце» кажаш пра свой дыягназ, робіш відэа з сабой і кажаш. Вельмі абурае. Што мне зусім з кожным чалавекам, з якім у мяне цялесны кантакт, паабдымаліся, казаць, што я ВІЧ? Вельмі слізкае пытанне.
І дарэчы, у Беларусі няма працэдуры – не было на момант майго ад’езду, яе толькі збіраліся ўвесці – што значыць прадставіць інфармацыю пра тое, што ты ВІЧ-пазітыўны. Гэта нейкая паперка? Толькі ў паліклініцы сталі ўзнікаць гэтыя паперы, і тое яны не былі юрыдычна замацаваныя. Гэта было ў фармаце інтэрв’ю.
Я ўдакладняў, ці будзе лічыцца гэта папярэджаннем у «Людзях +», і казалі: «Быццам бы так, а быццам бы не». І я не ведаю, як цяпер сітуацыя з гэтым. Ці можа ВІЧ-пазітыўны чалавек без таго, каб яго не шантажавалі.
Я не ведаю, хто гэты чалавек, якому я «не прадаставіў інфармацыю». Калі я вярнуся ў Беларусь, думаю, што маю права заявіць, што гэта шантаж. А да органаў уладаў заявіць, што шантаж палітычны.
Подписывайтесь на наш Telegram-канал!
ЛГБТК-миграция. Большой путеводитель по переезду в безопасную страну
Смотрите интересные видео на нашем YouTube-канале
